#31-2 The making of Labyrinthia in het Drents Museum (afl. 2)

De museoloog

Niet het vakgebied maar de mens!

In musea proberen we de hele wereld te vangen. Verzamelen is dan ook een oermenselijke bezigheid. We verzamelen om de wereld beter te begrijpen, om greep op ons bestaan te krijgen. Traditioneel waren collectiepresentaties in musea uitstallingen van de mooiste objecten die volgens wetenschappelijke inzichten werden geordend. Kunstmusea waren ingericht in scholen en stijlen; historische musea in tijdperken en landen of culturen en natuurhistorische musea volgden vaak de indeling van Linnaeus. Maar sinds een aantal jaren zijn we losser, associatiever en zelfs eclectischer geworden. Want het publiek wil verbaasd worden, verwonderd en meegezogen in andere denkwerelden. Het kunstpubliek krijgt nu vaak een thematische of ‘transhistorische’ presentatie voorgeschoteld en families een ‘belevenis’.

Ook het Drents Museum heeft met ‘Labyrinthia’ afscheid genomen van de strikte indeling volgens traditionele vakgebieden. Het museum wil de zintuigen prikkelen en stelt ‘universele’ vragen. Het maakt van de grootste zwakte een kracht door het doolhof van zalen te omarmen en er een labyrintische reis door de collectie van te maken.

Luister naar The Making of Labyrinthia in het Drents Museum met in deze tweede aflevering (vanaf 21/11) ‘Niet het vakgebied maar de mens’ gaat het over de universele vragen, over de zintuigen en over ‘Witte Maegie’, het vriendelijke huisspook dat je op je tocht door het museum begeleidt.

Schrijf je in voor inspirerende verhalen van mensen die musea in beweging brengen: https://www.odding.nl/nieuwsbrief/